ഭാഗത്തില്‍
എനിക്ക്തിരിഞ്ഞത്
അമ്മയുടെഅസ്ഥിതറയും
അച്ഛന്‍ തൂങ്ങിചത്തമാവും .
മാവ്
പ്രതിയും,സാക്ഷിയുമാണ് .
നിരപരാധിയും .
നടുക്കങ്ങളില്‍ തളര്‍ന്നചില്ല
പൂക്കാതെ തളിര്‍ക്കാതെ
ആകാശംനോക്കിനിന്നു .
മാവിനും അസ്ഥിത്തറക്കും മദ്ധ്യേ
ഒതുക്കിവെച്ച ജീവിതം
ഓട്ടകയ്യിലൂടെകണ്ടത്
വറുതിയുടെകഞ്ഞിക്കലം
ഒളിച്ചുകളിയില്‍
മണ്ണപ്പത്തിന്റെരുചിയില്‍
നമ്മളെപ്പോഴോതോഴരായി .
ഭീതിയില്‍
കൂടൊഴിഞ്ഞപക്ഷികള്‍
നമ്മെ അനാഥരാക്കി
പട്ടടക്ക് വേണ്ടിഅമ്മൂമ
മാവിനെഉഴിഞ്ഞുവെച്ചു
പ്രാത്ഥനകളിപ്പോള്‍
മാവിനും അമ്മൂമക്കും വേണ്ടിയാണ് .
അവകാശികള്‍ പെരുകുന്നു
അനുജന്
കാതല്‍കൊണ്ടൊരു
കട്ടില്‍പണിയണം
മാവ് മുറിക്കുന്നതെങ്ങിനെ
അതിന്റെ തായ് വേര്
എന്‍റെ നെഞ്ചിലാണല്ലോ .
No comments:
Post a Comment